fbpx

การเดินทาง คือการบันทึกเรื่องราวในความทรงจำ

การออกเดินทางของแต่ละคนอาจมีจุดมุ่งหมายต่างกัน หลายคนออกเดินทางเพื่อตามหาความสุข และอีกไม่น้อยที่ต้องการหนีออกจากความทุกข์ บางคนออกเดินทางเพื่อให้หัวใจตัวเองแข็งแรง

แต่ละจุดมุ่งหมายก็จะมีวิธีทางที่ต่างกันไปตามรปแบบการเดินทางของแต่ละคน ซึ่งแน่นอนไม่มีใครบอกได้ว่าแบบไหนดีกว่ากัน

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทุกการเดินทางต้องมีนั่นคือ ความทรงจำ

เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบเที่ยวชอบออกเดินทางแบบ Local คือการที่เราเข้าไปแฝงตัวอยู่กับชาวบ้านไปดูในสิ่งที่เค้าทำ ไปมองชีวิตพวกเค้า และที่สำคัญการได้เข้าไปทักทายไปพูดคุยกับเค้า แล้วใครจะไปเชื่อ บรรดาลุงป้าน้าอานี่นะ นักปรัชญาตัวจริงเลยแหละ คุยกับเค้าไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแต่ได้รับพลังบวก ได้รับความสบายใจกลับมาเป็นกองเท่าภูเขาเลย

นอกจากความสบายใจและพลังบวกแล้วเราอาจจะได้การประหยัดงบการเที่ยวของเราด้วยนะ อย่างทริปตรังที่เราเพิ่งกลับมา เราได้กินปูตัวเป็นๆ โตๆ แถม 1 โลของคนทั่วไปกับ 1 โลของคนที่คุยถูกคอนี่ไม่เท่ากันนา เราได้ปู โลละ 13 ขีดเลยแหละ แถมเรายังรู้ด้วยว่าเราควรไปตามหาเรือเที่ยวเกาะที่ไหน ที่จะได้ราคาชาวบ้าน นอกจากจะถูกแล้ว ยังได้ข้าวกล่องแบบฮาลาล มากินเพิ่มแรงและความสบายใจกลางท้องทะเลด้วย หลังจากเที่ยวในน้ำแบบฟินๆ แล้ว เค้ายังอาสาพาเที่ยวบนบกด้วย ด้วยคำพูดที่เราไม่อาจปฏิเสธได้เลยนั่นคือ “ถ้าน้องอยากไป ไม่ต้องเครียดเลย รถพี่กินน้ำมัน ส่วนตัวพี่อยู่ได้ก็ด้วยความสุข” พอได้ยินเท่านั้นแหละ ร้องโอโหอย่างลั่นแล้วรีบนัดเวลาเลยจ้า

นี่เป็นแค่น้ำจิ้มของความอิ่มเอมของเรา ซึ่งเราเองก็ไม่รู้จะบรรยายออกมาให้หมดได้อย่างไร ของแบบนี้มันต้องไปเจอเอง ไปเห็นกับตา ไปฟังให้ได้ยินด้วยหูของตัวเอง ความทรงจำแบบนี้แหละ ที่เราจะเอาไปเล่าให้ลูกหลานฟังตอนที่เราไม่มีแรงที่จะเดินเหิน หรือโดดลงน้ำ และความทรงจำแบบนี้ยิ่งถ้าเราได้ไปกับเพื่อนที่เข้าใจกันแล้วละก็ถือเป็นเรื่องราวที่ดีงามที่สุดแล้ว

ขอยืนยันว่า การสร้างความทรงจำในทริปของตัวเอง ในแบบของตัวเอง จะทำให้เรากลับบ้านแบบ มีแบตเตอรี่ชีวิตที่เต็มไปอีกนานหลายๆ เดือนเลยแหละ

 

อ่านเรื่องนี้แล้วคิดอย่างไร ?

About author View all posts

Nada Khongthon